Peter Zumthor

“I’m not a producer of images,” he added. “I’m this guy who, when I take on a commission, I do it inside out, everything myself, with my team. (uit the New York Times

Peter Zumthor wint de prestigieuze Pritzer Prize!

In 2001 kwam ik voor het eerst in aanraking met het werk van de architect Peter Zumthor. Ik woonde destijds in Zwitersland, Graubunden en maakt samen met een goede vriend een architectuur reis. Ik ben langs zijn atelier in Haldestein gegaan. Het kuurbad in Vals, het kerkje St. Benedict Chapel in Sumvitg en was zeer onder de indruk van zijn werk. Ik vind het fantastisch dat juist deze architect de Pritzer Prize heeft gewonnen. Hieronder een artikel uit het NRC:
" Zijn werk is wars van mode en wordt gekenmerkt door strenge sereniteit en intensiteit. De keuze voor Zumthor is een breuk met de trend naar ‘starchitecture’, de verering van de architect als ster.
Zumthor, die teruggetrokken leeft in het Zwitserse dorp Haldenstein, is net als zijn vader opgeleid als meubelmaker. De belangstelling voor het maken en voor natuurlijke materialen is duidelijk terug te vinden in zijn kleine oeuvre: een kuuroord, twee kapellen, een paar musea en een bezoekerscentrum in Berlijn, op de plek van het hoofdkwartier van de Gestapo. Hij werkt nu aan de herontwikkeling van het sinds 1988 gesloten Leidse rijksmonument De Meelfabriek tot woningen, kantoren, horeca en expositieruimte.
Zijn bekendste opdracht is het kuuroord in het Zwitserse Vals, een labyrint van zalen gevuld met water uit onzichtbare bronnen en indirect zonlicht. Zijn recentste werk is een kapel in een weiland, (Field Chapel to St. Nikolaus von der Flüe, 2007, in Mechernich, Duitsland) waarvoor hij beton rond een structuur van boomstammen goot en daarna de bomen wegbrandde. De afdruk is nog in het beton te zien, de brandgeur nog te ruiken.
In zijn boek Thinking Architecture schrijft Zumthor: „In een maatschappij die het niet-essentiële viert, kan de architectuur een daad van verzet zijn, een tegenhanger voor de verspilling van vormen en betekenissen, en zijn eigen taal spreken.” Voor zover hij zelf een stijl heeft, wordt die gekenmerkt door simpele vormen in hout of steen en een meesterlijke beheersing van het licht. Zijn bouwkunst is bescheiden en krachtig tegelijk. "

Uit NRC handelsblad

Je reactie op dit bericht is welkom
Franca Interieur architectuur